Kjærlighet og gode gjerninger

Eg er ikkje den typen som har veldig lett for å begynne å snakke om Jesus te en vilt fremmed, sjøl om eg vet at det er noge som er sinnsjukt viktig. Kom te å tenka på dette etter at me traff på han mannen, som nogen av dåkke sikker huske, i Sandnes før me skulle på kino. Syns det var så kjekt at han blei me på fotleken! Hehe, det tok heilt av. Det var så bra at han fikk vite at me var kristne og at me snakket me han om det etterpå. Eg trur verkelig at han trengte Jesus i livet sitt, viss ikkje hadde han jo ikkje gadda snakkt me okke liksom, viss det ikkje var bare for å provosera då, men det virka ikkje så han prøvte på det heller. Etter dette så har eg hatt han me i bønnene mine.

Det er så mangen som trenge Jesus, og det er eg klar over, men allikevel så er det så vanskelig. Eg har en nød i hjerta mitt for de som ikkje har Jesus, men dett var dett liksom. Føler ikkje eg gjør så mye me det. Eg er rett og slett en stor egoist.

Men, og det var et stort MEN (!), viss eg ikkje klarer å fortelle andre om Jesus, så vil eg jaffal vise hvem han er med kjærlighet og gode gjerninger! Eg har lyst å bli en ivrig Jesus-kvinne som øser ut med kjærlighet og gode gjerninger til folk rundt meg! Å, gode tider alså!

Kan bli litt av et prosjekt men eg er så vilt klar! Are you??

Ha en fortsatt fantastisk dag. God bless.